با انواع سنکوپ قلبی آشنا شوید
سنکوپ به تنهایی بیماری نیست بلکه بیشتر به عنوان یک نشانه یا هشدار تلقی می‌گردد؛ مثلا علامتی برای وجود بیماری های قلبی از جمله تاکی کاردی، تنگی آئورت، اختلالات بطنی و…
علائم سنکوپ چیست؟
فرد قبل از اینکه دچار سنکوپ یا غش بشود، ممکن است یک یا تعدادی از این علائم را تجربه کند:
Ø رنگ پریدگی
Ø سبکی سر
Ø حالت تهوع
Ø اختلالات بینایی
Ø احساس سرگیجه
Ø احساس بی ثباتی یا ضعف در هنگام ایستادن
Ø احساس خواب‌آلودگی
Ø تعریق
Ø احساس گرما
سنکوپ وازوواگال چیست؟
سنکوپ وازوواگال، که سنکوپ نوروکاردیوژنیک هم نامیده می‌شود، به دلیل واکنش بیش از حد بدن به محرک‌های خاص مانند دیدن خون، ناراحتی شدید عاطفی یا ایستادن طولانی مدت اتفاق می‌افتد. به دنبال کاهش ناگهانی ضربان قلب و فشار خون، خون رسانی به مغز هم کاهش یافته و فرد برای مدت کوتاهی هوشیاری خود را از دست می‌دهد. این نوع از سنکوپ معمولا بی‌ضرر بوده و نیاز به درمان ندارد.
اما قبل از مطالعه ادامه مقاله توصیه می‌کنم برای آشنایی کامل با سنکوپ، انواع کامل آن، علت‌های سنکوپ، نحوه درمان سنکوپ و انواع آن و تست‌های تشخیصی سنکوپ روی کلمه سنکوپ کلیک کنید.
علت سنکوپ چیست؟
1. مشکلات قلبی
1.1. بلوک قلبی
1.2. برادی کاردی سینوسی
1.3. تاکی کاردی بطنی و فوق بطنی
1.4. انسداد جریان خون قلب به دلیل کاردیومیوپاتی و تنگی آئورت
1.5. انواع آریتمی‌های قلبی
2. افت فشار خون ارتواستاتیک
2.1. از دست دادن خون
2.2. از دست دادن مایعات بدن
2.3. عوارض جانبی برخی داروها از جمله داروهای ضدافسردگی، داروهای قلب، داروهای مسکن مثل مورفین، داروهای مدر
3. اختلالات عروق مغزی
4. بیماری های موثر بر سیستم عصبی
4.1. پارکینسون
4.2. دیابت
4.3. نارسایی اتونوم اولیه
4.4. آمیلوئیدوز
5. لخته شدن خون در شریان های ریوی
علل بروز سنکوپ وازوواگال:
شرایط مختلفی می‌تواند باعث بروز این نوع، که شایع‌ترین نوع سنکوپ هم هست، بشود که عبارتند از: استرس فیزیکی یا روانی، کم آبی بدن، خونریزی، محرک‌های عاطفی مثل ترس از سیب دیدن، گرما، دیدن خون، درد شدید و…
درمان سنکوپ چیست؟
درمان سنکوپ براساس علت زمینه‌ای و با هدف درمان و جلوگیری از عود مشکلات جدی‌تر صورت می‌گیرد.
درمان سنکوپ وازوواگال:
این نوع سنکوپ با رعایت اقدامات پیشگیرانه به راحتی قابل درمان است. بعنوان مثال، اگر هنگام خونریزی شخص غش می‌کند، بهتر است در حین پروسه‌ی نمونه‌گیری دراز بکشد. یا از محرک‌هایی که باعث بروز این حادثه می‌شوند اجتناب کند. در صورت عدم موفقیت اقدامات محافظه کارانه، درمان دارویی با بتابلاکرها، SSRI ها، هیدروفلودروکورتیزون، پروماتین و چند داروی دیگر ممکن است مفید باشد.
همچنین مانورهای ضدفشار هم در بهبود و پیشگیری از این نوع سنکوپ تاثیر به‌سزایی دارند. این مانورها عبارتند از:
ü فشار دادن دست‌ها
ü قراردادن پاها به صورت ضربدری و انقباض عضلات پا، باسن و شکم
ü کشش باز
منبع: کلینیک آریتمی توانیر